حقوق بشر از دیرباز تاکنون بهانه‌ دخالت‌ها، چپاول‌ها و ستمگری‌های جبهه سلطه بوده است. به مناسبت هفته حقوق بشر آمریکایی (از۶ تا ۱۲ تیرماه) گزیده‌ای از سخنان حضرت آقا (حفظه‌الله) را در باب «حقیقت حقوق بشر آمریکایی» می‌خوانید.

هرکس از حقوق بشر حق دارد صحبت کند الا آمریکا

بنده عرض می‌کنم هر کس دیگری [هم‌] درباره‌ حقوق بشر حرف بزند، آمریکایی‌ها حق ندارند درباره‌ حقوق بشر حرف بزنند؛ [چون‌] دولت آمریکا بزرگ‌ترین نقض‌کننده‌ حقوق بشر در دنیا است؛ نه  دیروز، همین امروز، همین حالا؛ این‌ها کسانی هستند که رژیم غاصب صهیونیستی به پشتوانه‌ این‌ها و پشت‌گرمی این‌ها است که دارد این همه شرارت در این منطقه می‌کند. فلسطین در چه وضعی است؟ فلسطینی‌ها در چه وضعند؟ غزّه در چه حالی است؟ احوال مردم غزّه را مردم دنیا نمی‌دانند؟ بیمار محتاج درمان اضطراری در آن قطعه‌ مظلوم زمین، روی زمین مانده است، داروهای ابتدایی در اختیار او قرار نمی‌گیرد! چرا؟ چون آمریکا پشت سر رژیم صهیونیستی غاصب است.

ما غرب را در مورد حقوق بشر به سؤال می‌گیریم

یک کشوری را، یک مردم مظلومی را از اطراف محاصره کنند، راهی به بیرون نداشته باشند، هیچ امکانی نداشته باشند، مریضشان هم روی زمین می‌ماند، گرسنه‌شان هم گرسنه می‌ماند، اوّلیّات زندگی هم از آنها دریغ داشته می‌شود؛ اینها ظلم نیست؟ این‌ها تخلّف از حقوق بشر نیست؟ آن‌وقت این‌ها شرم نمی‌کنند اسم حقوق بشر بر زبان می‌آورند؟ ظلم به مردم، حمله‌ به مردم، [آوردن] هواپیماهای بی‌سر نشین در افغانستان و پاکستان، کشتار مردم بی‌گناه، هزاران گونه جنایت علیه غیر نظامیان در مناطق مختلف، و شیوه‌های جنایت ناشناخته - که حالا خیلی از جنایات اینها شیوه‌هایی است که برای مردم دنیا ناشناخته است، بعدها معلوم خواهد شد - آن‌وقت اینها اسم حقوق بشر را می‌آورند؟ ما مدّعی نظام ایالات متّحده‌ آمریکا و بسیاری از دولت‌های غربی هستیم، به‌خاطر نقض حقوق بشری که آن‌ها انجام می‌دهند. ما مدّعی هستیم، ما از آنها سؤال می‌کنیم، ما گریبان آن‌ها را می‌گیریم در پیشگاه دادگاه افکار عمومی دنیا؛ و آنها جوابی ندارند. (۱۳۹۲/۱۰/۱۹)

شورای امنیت سازمان ملل دارای ساختار و سازوکاری غیرمنطقی، ناعادلانه و کاملاً غیر دموکراتیک است؛ این یک دیکتاتوری آشکار و یک وضعیت کهنه، منسوخ و تاریخ مصرف گذشته است. با سوء استفاده از همین سازوکار غلط است که آمریکا و همدستانش توانسته‌اند زورگوئی‌های خود را در لباس مفاهیم شریف بر دنیا تحمیل کنند. آنها می‌گویند «حقوق بشر»، و منافع غرب را اراده می‌کنند؛ می‌گویند «دموکراسی»، و دخالت نظامی در کشورها را به جای آن می‌نشانند؛ می‌گویند «مبارزه با تروریسم»، و مردم بی‌دفاع روستاها و شهرها را آماج بمب‌ها و سلاح‌های خود می‌سازند. در نگاه آنها، بشریت به شهروندان درجه‌ ۱و ۲و ۳تقسیم می‌شوند. جان انسان در آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین ارزان، و در آمریکا و غرب اروپا گران، قیمت‌گذاری می‌شود. امنیت آمریکا و اروپا مهم، و امنیت بقیه‌ بشریت بی‌اهمیت دانسته می‌شود.

منافع خود را قوانین بین‌الملل و حقوق بشر می‌نامند

شکنجه و ترور اگر به دست آمریکائی و صهیونیست و دست‌نشاندگان آنها صورت گیرد، مجاز و کاملاً قابل چشم‌پوشی است. زندان‌های مخفی آنها که در نقاط متعددی در قاره‌های گوناگون شاهد زشت‌ترین و نفرت‌انگیزترین رفتارها با زندانیان بی‌دفاع و بی‌وکیل و بی‌محاکمه است، وجدان آنان را نمی‌آزارد. بد و خوب، کاملاً گزینشی و یکطرفه تعریف می‌شود. منافع خود را به نام «قوانین بین‌المللی»، و سخنان تحکم‌آمیز و غیرقانونی خود را به نام «جامعه‌ی جهانی» بر ملت‌ها تحمیل می‌کنند و با شبکه‌ رسانه‌ای انحصاری سازمان‌یافته، دروغ‌های خود را راست، و باطل خود را حق، و ظلم خود را عدالت‌طلبی وانمود می‌کنند و در مقابل، هر سخن حقی را که افشاگر فریب آنها است، دروغ و هر مطالبه‌ برحقّی را یاغی‌گری می‌نامند. (۱۳۹۱/۰۶/۰۹)

باید در مقابل دنیای غرب، مقتدر بود زیرا آنها نشان داده‌اند که به هیچکس رحم نمی‌کنند و برخلاف ادعاهای حقوق بشری و ظاهر سازی هایشان، کشته شدن میلیون‌ها انسان نیز، وجدان آنها را متأثر نخواهد کرد.(۱۳۹۲/۰۶/۱۸)

انتهای پیام/